Σούντρακα

Ινδός θεατρικός συγγραφέας, που μόνο το ύφος του και τεχνικά του στοιχεία επιτρέπουν να τον τοποθετήσουμε γύρω στον 4o - 5o μ.Χ. αι. Οι μόνες πληροφορίες που έχουμε για τη ζωή του είναι εκείνες που υπάρχουν στον πρόλογο του δράματος σε 10 πράξεις Το πήλινο καροτσάκι, που αποδίνεται σ’ αυτόν και όπου ο συγγραφέας λέει πως είναι βασιλιάς, πατέρας βασιλιά και σοφός θεολόγος: καθώς όμως δεν υπάρχουν Ινδοί βασιλιάδες με τέτοιο όνομα, πρέπει να θεωρήσουμε αμφίβολες τις βιογραφικές αυτές πληροφορίες. Η υπόθεση του Πήλινου καροτσιού εκτυλίσσεται στην πόλη Ουτζαγίνι, όπου ο βραχμάνος Καρουντάτα, που βρίσκεται σε άθλια οικονομική κατάσταση εξαιτίας της ευσέβειας και της γενναιοδωρίας του, αγαπά και αγαπιέται από την ευγενική εταίρα Βασαντασένα, την οποία ποθεί ο Σαμσθανάκα, γυναικάδελφος του βασιλιά. Για να σωθεί, η νέα καταφεύγει στον Καρουντάτα. Βγαίνοντας από το σπίτι του Καρουντάτα, επιβιβάζεται με απάτη στο άρμα του Σαμσθανάκα και καθώς αποκρούει τον έρωτά του, αυτός τη χτυπά, επειδή όμως τη νομίζει νεκρή την πετά σ’ ένα δάσος, από όπου την περιμαζεύει και την περιποιείται ένας βουδιστής μοναχός. Ο Καρουντάτα κατηγορείται για φόνο και καταδικάζεται σε θάνατο, αλλά χάρη στην αιφνίδια επιστροφή της Βασαντασένα και την ανατροπή του βασιλιά, αναγνωρίζεται αθώος και αφήνεται ελεύθερος: ο νέος βασιλιάς του αναθέτει ανώτερα αξιώματα και η Βασαντασένα απελευθερώνεται από την άθλια θέση της εταίρας· έτσι μπορούν να παντρευτούν νόμιμα. Έργο από τα πιο περίεργα του ινδικού θεάτρου (που φαίνεται πραγματικά απελευθερωμένο από τους άκαμπτους κανόνες), πλάι σε μια σειρά προσώπων που ζωντανεύει με σπάνια ευαισθησία και με λεπτότατες περιγραφές - είναι περίφημη αυτή που δίνει τον τίτλο του δράματος: η συνάντηση του μικρού παιδιού του Καρουντάτα, λυπημένου για το φτωχικό πήλιvo καροτσάκι του και της Βασαντασένα, που του το γεμίζει με τα κοσμήματα της, με τα οποία το παιδί θα μπορέσει ν’ αγοράζει ένα χρυσό καροτσάκι - Το πήλινο καροτσάκι παρουσιάζει μια ζωντανότατη εικόνα της παλιάς κοινωνίας της Ινδίας, των εθίμων της και των ηθών της. Εκτός από το έργο αυτό, αποδίνεται στο Σ. και ένας εξαιρετικά ζωντανός κωμικός μονόλογος.